Einde van een tijdperk, nooit meer naar JR

Sommige van jullie weten dat mijn liefde voor leer ooit is ontstaan in de VS, waar ik cowboylaarzen heb leren maken. Ik zou dat nu niet meer zo maar kunnen. Omdat ik er niets meer deed, zijn de meeste van de door mij verzamelde materialen naar de René van den Berg Academy in Hoofddorp gegaan. In de hoop dat een van zijn leerlingen nog iets gaat maken van het 5 mm dikke zolenleer van Rendenbach.

Ooit ben ik persoonlijk in de auto van mijn moeder naar Trier gereden, ergens in 2003, om daar de firma Rendenbach te bezoeken die zonder enige twijfel het mooiste zolenleer ter wereld maakte, en dat toen al 130 jaar lang. De tijd leek er stil te staan. Nog steeds op ambachtelijke wijze leer looien met eiken. Ik was enorm onder de indruk.

Ik werd aan mijn bezoek herinnerd toen ik de foto van het logo zag op een paar bijzondere schoenen die door een leerling van Rene zijn gemaakt. Ik dacht ik wil nog een keer naar die firma, mijn tas- en klasgenoten meenemen op ons eerste groepsuitje. Blij ging ik op zoek naar het adres...

Helaas, ik was een heel jaar te laat.

De firma Rendenbach is niet meer.

Ons verlangen naar patta's, takkies, gympen, en sneakers die makkelijk wegdragen hebben de "schoenen voor het leven" uit de markt gewerkt. Schoenen die volledig recyclebaar waren. Met de gemaksstappers is het nog maar afwachten hoe lang het duurt voor afgedankte exemplaren weer tot stof vergaan zijn. En ik realiseer me maar weer eens hoe bijzonder die zoolplaat is die naar de René van den Berg Academy is gegaan. 

Ik hoop met heel mijn hart dat een leerling er ooit iets heel bijzonders van maakt. Stuur me tegen die tijd een fotootje. Want dat leer komt nooit meer terug.